De meeste mensen hebben wel eens gehoord van de term dyslexie: een stoornis waarbij iemand moeite heeft met lezen, schrijven en spellen. En zo bestaat er ook dyscalculie.
Wat is dyscalculie precies?
Dyscalculie betekent letterlijk ‘niet kunnen berekenen’. Het is net als bij dyslexie een term voor hardnekkige problemen bij het aanleren en vlot en accuraat toepassen van reken- en wiskundekennis. Dyscalculie heeft niets te maken met een gebrek aan intelligentie of te weinig onderwijs. Het lukt kinderen met dyscalculie gewoon niet om zich de basisvaardigheden van het rekenen die op school worden geoefend, eigen te maken.
Dyscalculie is een complexe stoornis omdat bij rekenen meerdere hersengebieden worden gebruikt, waaronder ook het taalcentrum. Een getal bestaat namelijk uit het woord ‘vijf,’ het cijfer ‘5’ en de hoeveelheid *****. Deze drie aspecten bevinden zich in drie verschillende hersengebieden. Een daarvan speelt ook een rol bij dyslexie. Daarnaast is bij rekenen ook nog het frontale hersengebied van belang. Dat speelt een rol bij planning en probleemoplossing.
De kenmerken van dyscalculie
Als u denkt dat uw kind dyscalculie heeft, kunt u dit herkennen aan een aantal zaken.
Hij/zij:
– blijft lang simpele procedures gebruiken, zoals bijvoorbeeld tellen op de vingers
– heeft moeite met opschrijven of overschrijven van getallen en maakt veelvuldig omkeringen
– blijft veel fouten maken, ook bij een stapsgewijze aanpak
– heeft problemen met de volgorde van de te nemen stappen
Een sterke aanwijzing voor dyscalculie is de aanwezigheid van rekenproblemen die niet minder worden met extra oefeningen of gerichte hulp. Dit, terwijl er op andere vakken wél goed gepresteerd wordt.
De gevolgen
Dyscalculie leidt tot allerlei beperkingen en extra last in het dagelijks leven. Denk bijvoorbeeld aan klokkijken, het niet vlot met geld kunnen omgaan waardoor het afrekenen bij de kassa moeilijk wordt of het lezen van de vertrektijden van een trein. Mensen met dyscalculie lopen tegen veel dagelijkse problemen aan waar anderen zich niet van bewust zijn.
Wanneer dyscalculie niet tijdig wordt herkend kan er een verkeerd beeld ontstaan van de capaciteiten van de leerling. Als het kind ondanks alle inspanningen weinig vooruitgang boekt en weinig succeservaringen heeft, kan dat zorgen voor sterke demotivatie en veel frustratie. Hierdoor kan het kind emotionele problemen ontwikkelen, zoals bijvoorbeeld gebrek aan zelfvertrouwen, negatief zelfbeeld, faalangst, depressiviteit of gedragsproblemen.
Hoe kan een kind met dyscalculie geholpen worden?
Om zeker te weten of er sprake is van dyscalculie is onderzoek nodig. Uit het onderzoek volgt een plan van aanpak waarin wordt geadviseerd hoe het rekenprobleem het beste op school kan worden aangepakt en of het kind persoonlijke begeleiding nodig heeft.
Een voorbeeld van een plan van aanpak kan zijn dat een gespecialiseerde remedial teacher aan de hand van de onderzoeksresultaten, een behandelplan gaat opstellen. Dit behandelplan wordt besproken met de school zodat één manier gevolgd wordt om het rekenprobleem hanteerbaar te maken. Zowel op school als bij de persoonlijke begeleiding door de remedial teachers wordt steeds dezelfde methode gevolgd, zodat het kind deze kan aanleren.
Wilt u meer weten over dyscalculie of heeft u hulp nodig voor uw kind met dyscalculie? Neemt u gerust contact met mij op!
Vind u dit artikel interessant? Deel het dan en klik op één van de icoontjes hier beneden.